Solid dance is een energieke ontmoeting tussen de makers Sigrid Stigsdatter Mathiassen en Elisa Zuppini. Door het ene lichaamsdeel van zichzelf te vervreemden creëren ze de mogelijkheid het te verbinden met een deel van de ander en zo uiteindelijk één te worden. Sigrid en Elisa onderzoeken hoe ze voor elkaar een ondersteuningssysteem kunnen bouwen als een daad van verzet en rebellie tegen de huidige individualistische samenleving. Ze zoeken naar zorg voor elkaar op plekken waar je niet gauw zult kijken.
Dichter Lotte Vermeulen ving haar gedachten over de voorstelling in een gedicht:
NAAR: SOLID DANCE
(Sigrid Stigsdatter Mathiassen en Elisa Zuppini)
het begon met het tikken in twee universums
ondanks de chaos is er weinig wantrouwen
ondanks de willekeur is er weinig machinedenken
dat wij twee mensen zijn, hebben we snel in de gaten
ik zeg ‘hoor je me’, jij vraagt ‘is dat dan ook jouw echo’
ik vraag waar je heen gaat maar je bent al in de toekomst
ik: ‘kan ik überhaupt bij je in de buurt komen?’
jij: ‘ja volgens mij hebben we nu dezelfde lucht’
we zien elkaar pas later, schrikken van de herkenbare oogopslag en de behoefte aan praten
Presentaties:
Te zien van 6 t/m 9 en 13 t/m 16 december.
Voor meer informatie en de speeldata kijk hier.
