In Phantom Harmony neemt Shaquille George je mee in de ervaring met hun psychose en hoe ze daarmee zijn omgegaan. “Phantom Harmony is het verhaal van mijn reis en hoe ik worstelde met mijn mentale gezondheid. Het benadrukt het belang van mijn artistieke invalshoek om dit verhaal over te brengen. Ik hoop hiermee een dialoog te starten of een klein venster te openen, waar mensen even de tijd nemen om na te denken over zichzelf en anderen om hen heen die mogelijk met dit onderwerp worstelen.
Ik heb het gevoel dat de samenleving vaak discussies uit de weg gaat die ons ongemakkelijk laten voelen. We erkennen het misschien niet eens of negeren zelfs volledig het belang ervan.”
Tijdens de residentie zette Shaquille het als hun uitdaging om een gezette choreografie te ontwikkelen en niet vanuit een improvisatiestructuur te werken. Ze werkten aan bewegingsmateriaal dat zowel de fysieke als de emotionele staat van het lichaam in psychose benaderde. Daarnaast werkte Shaquille aan een ruimtelijke ordening van deze fases.