Het OperaEstate festival in Bassano del Grappa (Italië) is een een dans-, theater-, klassieke en moderne muziek-, kunstinstallatie festival. Daarnaast worden er culturele activiteiten georganiseerd terwijl het publiek wordt ondergedompeld in Venetiaanse kastelen. Choreograaf Ian Yves Ancheta was hier tijdens de ‘spring editie’ in april 2022 in residentie. Samen met Dance Well, een research voor mensen met Parkinson’s, heeft hij een bijzonder stuk gemaakt tussen prachtige beelden in de kerken van Italië.
Samen creëerden ze een open speelplaats waarin compositorische vormen verschenen terwijl er verbinding werd gemaakt met het bewegende lichaam. In plaats van te initiëren, lieten ze de beweging de vrije loop en werden het geduld en luistervermogen op de proef gesteld.
– Hoe heb je dit ervaren?
”In het begin was het een uitdaging omdat het tijd kost om één te worden in het werk en ons hierop af te stemmen. Ook merkte ik dat we soms te ‘vurig’ waren waardoor bepaalde dingen niet in één keer lukte. Dat was een enorme uitdaging voor ons geduld. Maar, uiteindelijk leidde dit tot een levendige, gastvrije en inspirerende werkomgeving. En dat is voor mij het belangrijkste en daar heb ik dus ontzettend van genoten.”
– Wat heeft de meeste indruk op je gemaakt?
”Ik was vooral onder de indruk van hoeveel kennis en ervaring de dansers hebben in het werken met de concepten die we probeerden te belichamen. Zo wisten ze bijvoorbeeld goed de complexiteit van het werk te verwoorden. Het was een verrijkend proces waar ik veel van heb geleerd en waar ik nieuwe inspiraties heb op gedaan. Maar ik ben vooral in mijn hart geraakt door deze prachtige dansers.”
In veel opzichten zijn de interesses van Ian vaak gericht op het navigeren door onzekerheid. Het werk met Dance Well heeft hem uitgedaagd om dit op een creatieve, luchtige en tastbare manier in beeld te brengen. Hij beschrijft deze ervaring als een voortdurende oefening die hem door dit werk heeft geïnspireerd. Hij noemt het een levensvaardigheid waarvan hij hoopt deze te blijven ontwikkelen en te delen in zijn werk. Verder heeft Ian ervaren dat dit onderzoek voor mensen met Parkinson’s heeft gewerkt. Hij gelooft dat deze aanpak ook potentie heeft voor andere groepen. Ian heeft plannen om het in de toekomst te proberen met scholieren én als participatief voorstel voor een publiek.
